Marmer vindt men zowat overal in de ondergrond van Wallonië. Deze kalksteen is gemakkelijk te polijsten en krijgt vlug een mooie glans. Er bestaan twee soorten marmer: effen zwart (een eerder metalen uitzicht, gebruikt sinds de Middeleeuwen) en rood geaderd of gespikkeld marmer (‘gejaspeerd’ zei men). Het marmer ‘Saint-Remy’ is een van die gejaspeerde marmers met een variabele roze kleur, blauwgrijze vlekken ertussen en helderkleurige aders. Wellicht bewerkte men het Saint-Remymarmer al in het midden van de 15de eeuw. De blokken werden uit de groeve, afhankelijk van de abdij, gehaald en ter plekke gekanthouwd of gevierkant, op karren geladen en moeizaam vervoerd (kleine marmerstukken werden wellicht in situ bewerkt). Namen, Dinant en hun rivierhavens waren geliefde etappes tijdens het transport. De mooiste verwezenlijkingen in marmer van Saint-Remy zijn ongetwijfeld die uit de 18de eeuw.